Tree Hill

Gość

Usiadłem na boisku.. nie grałem tylko usiadłem na plycie..

Gość

Po jakimś czasie dostrzegłam kogoś na ławce, podeszłam nieco bliżej... rozpoznałam Lucasa, usiadłam obok - Dobry Wieczór - powiedziałam.

Gość

-cześć-powiedziałem-jakos mialem dziwny humor...wciaz myslałem o Nathanie-co jest?

Gość

- Nic, życie... przyszłam na spacer - powiedziałam. - A Tobie? - zapytałam.

Gość

-a tak jakos... masz tak czasem,ze masz wrazenie,ze wyplyneła z Ciebie cała radość?-spojrzałem na nia..-gdzies uciekła..łapiesz ja..a ona jest niczym chmura.. juz sie wydaje,ze ja masz,ale to tylko złudzenie,niemozesz jej złapac..

Gość

- Myślisz o Nathanie... - powiedziałam cicho. - Czuje się tak niezmiennie od pewnego czasu - dodałam. - Pamiętasz jak powiedziałeś, że ciężko będzie nam ruszyć dalej? - zapytałam. Lucas potakująco kiwnął głową. - Jest trudno... jest ciężko... ale mamy kiedyś ruszyć.... - dodałam. - Masz dla kogo iść dalej... dla kogo żyć - powiedziałam.

Gość

Po jakimś czasie dotarłem na boisko,zauwazyłem Lucasa i Haley na ławce,wiec postanowilem podejsc,idac w ich kierunku potknelem sie,upadlem,ale na szczescie zatrzymalem sie na kolanie i rekach,spojrzalem na nich.
-Haley,ja niewiem,za kazdym razem jak Cie widze,padam Ci do stop-zasmialem sie,po chwili podnioslem sie-czesc Wam,nie przeszkadzam?

Gość

-kiedys musimy... wstalem,ale jakos niemoge dac tego pierwszego kroku..-powiedziałem,zauwazyłem potykajacego sie Chace...zasmialem sie-apropo wstawania...cały? jasne,ze nie przeszkadzasz...siadaj..

Gość

- Ja nie mogę postawić nawet tego kroku - dodałam.

Zauważyłam Chacea. - No właśnie nie mam pojęcia czemu mi się tak nisko kłaniasz - powiedziałam z uśmiechem. - Cześć, siadaj - dodałam.

Gość

usiadłem-a niewiem czemu padam Ci do stop,moze dlatego,ze jestes taka ladna-usmiechnelem sie-o czym rozmawiacie?ej nie uwierzycie,ide sobie spokojnie wzdłuz rzeki,a tu nagle wyskakuje jakis pies,normalnie zem sie tak przestraszyl jego warczenia,ze niewiedzialem w ktora strone uciekac-spojrzałem na nich-odwracam sie a tam maly kundelek,a takiego mi stracha narobil..-zasmiałem sie,spojrzalem na Haley-o zapomnialem,glupek ze mnie.

Gość

Zasmiałem sie-niezle masz te przygody...mały kundelek...hehe A tak wogole,to byles w szkole?niewidzialem Cie...

Gość

Spojrzałam na Chace, zawstydziły mnie nico jego słowa. - Biedny chłopczyk przestraszył się małego pieska - uśmiechnęłam się. - Na szczęście Cię nie zjadł - zmierzwiłam mu włosy ręką.

Gość

-jakbys uslyszala jego warczenie sama bys sie przestraszyla-wytknelem jej zertobliwie jezyk i sie zasmialem-wiem wiem,sierota ze mnie. No wlasciwie to jestem sierota,tylko ciekawe czy jestem sieroto znaczy niezdara,bo to mi bylo przeznaczone..hym..-zasmialem sie-a tak wogole,to wierzycie w przeznaczenie?

Gość

-ja wierze,ze jest cos takiego jak przeznaczenie.. ze zycie jest drogo.. spotykamy na tej drodze wiele rozstaji drog.. gdzie dokonujemy wyborow... a przeznaczenie to to,ze niezaleznie ktora droga pojdziemy.. i tak dojdziemy wlasnie do tego celu,do jakiego jest nam dane dojsc.. zycie sobie sami kreujemy,ale konca nie.. tak sadze...

Gość

- Wierzyłam... - odpowiedziałam. - A teraz sama nie wiem... - dodałam. - Bo niby jest coś nam zapisane, to jest przeznaczone, a nagle dzieje się coś niespodziewanego, przypadkowego... czy takie rzeczy też są przeznaczone? Czy uda nam się osiągnąć to do czego dążyliśmy, jeśli kierują nami przypadki?