Tree Hill

Gość

Położyłam się w salonie i po chwili usnełam....

Gość

Obudził mnie dźwięk telefonu wstałam i podeszłam do telefonu dzwoniła ciotka pytałam się co słychać i mówiła, że to jeszcze potrwa bo ma jakieś problemy we Włoszech nie chciałam jej martwić więc powiedziałam że wszystko jest wporządku spojrzałam na poplamione ściany i na chwile zamilkłam poczułam jak łzy napływają mi do oczu tak bardzo mi Ciebie ciociu brakuje powiedziałam w myślach...po rozmowie usiadłam na kanapie i zwinełam się w kłębek i leżałam tak przez dłuzszy czas...

Gość

Po pewnym czasie poszłam do swojego pokoju...

Gość

Weszły do salonu i usiadły na kanapie...
- Może sie Pani czegos napije, herbaty, kawy lub czegoś zimnego?? - spytała jej Chloe
- Nie dziekuję, może za chwilkę, usiądźmy na chwilkę... Powiedz mi jak sie czujesz, czy czegoś Ci nie potrzeba - spytała mama Clarka - Nie krępuj się... proś o co chcesz...

Gość

-no więc u mnie wszystko jest dobrze przerażam mnie jednak ten dom musze zrobić remąt ciotak wraca za jakieś 2 tygodnie bo ma problemy w swojej firmie we Włoszech-powiedziałam...-a co z Clarkiem jak on się czuje??-zapytałam z troską w głosie....

Gość

- Z Clarkiem coraz lepiej, owszem bola go jeszcze żebra, ale wyjdzie z tego... póki jestem nie pójdzie jeszcze do szkoły, musi sie wykurować, ale nie martw sie o niego. Mówisz, że przez najbliższe dwa tygodnie ciotki nie będzie... może pomóc Ci w czymś, wiesz na farmie zawsze radzilismy sobie z remontami sami, więc chetnie Ci pomogę... malowanie, sprzatanie sama wiesz czego potrzebujesz... - powiedziała Martha...

Gość

-dziękuje za pomoc, ale sama musze się z tym uporać, a zwłaszcza przełamać swoje lęki-powiedziałam...-ciesze się że u Clarka wszytsko dobrze i jeszcze raz przepraszam, że naraziłam go na takie niebezpieczeństwo-powiedziałam....

Gość

- Nie przepraszaj, bo prawdę powiedziawszy to sam sie na to naraził, to on tu przyszedł bo sie o Ciebie martwił... No ale nie chciałam o nim z Tobą rozmawiać, bo Wasze problemy rozwiążecie sami... - powiedziała po czym dodała z troską w głosie... - Wiem Chloe, że jest Ci ciężko, że wiele kątów w domu teraz źle Ci sie kojarzy... Owszem z tymi lekami musisz uporać się sama, ale masz w nas oparcie... - przytuliła do siebie Chloe, zupełnie tak jak własna córkę...- Jednak co do remontu nie przyjmuje odmowy, pomogę Ci w nim...

Gość

Gdy mama Clarka przytuliła mnie do siebie poczułam jak łzy zaczynają mi lecieć...-dziękuje-powiedziałam po chwili otarłam łzy...-to może jednak zrobie coś do picia??-zapytałam...

Gość

- Chloe nie krępuj się, jesli chcesz płakać to płacz... To Ci dobrze zrobi... Kawa może jeszcze poczekać - mówiła dalej przytulając Chloe...

Gość

-nie chce już płakać chce stac się Chloe taką jaką byłam nie chce już się bać-powiedziałam i spojrzałam na Marthe...

Gość

- Czasem płacz pozwala nam się wyzwolić i wcale nie oznacza tego, że się czegoś boimy... Nagromadziło się w Tobie zbyt wiele emocji... Pozwól im znaleźć ujście...

Gość

-może ma Pani racje jestem juz tym wszystkim zmęczona do tego boli mnie całe ciało-powiedziałam po chwili zrozumiałam co powiedziałam, ale nie było już odwrotu...

Gość

- To może Ty siedź a ja zrobię tą kawę... A Tobie co podać, bo ja napije się kawy?? -spytała Martha Chloe...