Tree Hill

Gość

Szedłem przed siebie... tak poprostu... niewidziałem sensu w tym,zeby zawrocic... zeby sie zatrzymać... przynajmniej nie teraz... szedłem polna draga... chciałem sie poprostu wyrwac od tego wszystkiego,co sie wydarzylo...... od życia... od świata... od ponurej codzienności...

Gość

W pewnym momencie zatrzymałem sie.. i tak poprostu wlazłem i położyłem sie w zbozu...lezałem i patrzyłem w niebo...

Najwiekszym ciosem dla człowieka jest uczucie bezsilności... to ona sprawia,ze czas sie zatrzymuje... i ciagle bije ta sama godzina... godzina cierpienia...
Znikł ten piękny świat.. zapomiał o mnie... poprostu znikł.. niema w takich słow którymi mógłbym powiedzieć jak bardzo Cie nienawidze...
Czuje strach.. że niezapłacisz za to co zrobiłeś..
śmierć to za mało... chce zebys cierpiał...za to,ze zabrałeś mi brata!
Strach wiedzie do gniewu.....ogarnia mnie złość...
gniew do nienawiści...NIENAWIDZE CIE...nienawidze zycia....
nienawiść prowadzi do cierpienia.....

Gość

Wyciagnełem telefon...napisałem wiadomość... po czym dalej patrzyłem w niebo..

Gość

- Po co ja tu właściwie przyszłam - powiedziałam do siebie stając na środku alejki.

Gość

Wstałem,bo usłyszałem głos Haley..byłem w środku zboza..wiec mnie nie widziala gdy lezalem...
-Tutaj-pomachałem do niej...

Gość

Weszłam między to zboże. - To tutaj jest tak cicho? - zapytałam cicho kładąc się obok.

Gość

-Tu jest bardzo cicho......no moze póki nie przejeżdża traktor..- Położyłem rękę na jej ręce...-wiesz,ze jestem przy Tobie... zawsze bede...

Gość

- Potrzebuję tej cichy... - Wiem, że jesteś... - mówiłam bardzo cicho. - Jesteś, mimo, że mnie nie pamiętasz... no może oprócz tego co Ci opowiadali - dodałam.

Gość

-Pamietam...-szpenełem...-wczoraj stracilem przytomnosc....i juz pamietam... nie wszystko...bo mam tak jakby luki w pamieci...np. nie pamietam wypadku... ale wiekszosc juz pamietam.....

Gość

Spojrzałam na niego. - Jak się czujesz? Może i lepiej, że nie pamiętasz wypadku... te wspomnienia nie są miłe - dodałam.

Gość

-Głowa mnie boli..juz od wczoraj.. ale to nic... Wogole nie pamietam co sie ze mna działo te kilka dni przed wypadkiem... no ale cos tam wiem z tego co mi opwiadali...-powiedziałem...wyrwałem źdźbło zboza..pszenicy...zaczełem sie nim bawic...-trudno bedzie nam isc teraz dalej... bo czas sie zatrzymał.. ale... obiecuje Ci,ze jeszcze ruszy... My ruszymy.. razem...dobrze?

Gość

- Przypomnisz sobie... akurat wypadku możesz nigdy sobie nie skojarzyć, bo czasami tak jest, że ludzie nie pamiętają takich rzeczy - powiedziałam. Zasłoniłam oczy przed słońcem ręką. - Ja nigdzie nie ruszam... - powiedziałam. - A wręcz chcę zawrócić... - dodałam.

Gość

Nic nie mówiłem przez jakiś czas.... tylko leżałem...
i bawiłem sie zdzblem...

-Myslisz,ze najadłbym sie tymi ziarenkami w srodku?-spotałem po długim czasie...-ciekwe jak smakuja...

Gość

- Jakbyś zjadł 1/4 tego pola to może... - powiedziałam. - Spróbuj, co Ci szkodzi - dodałam. Odwróciłam się i leżałam brzuchem na zbożu, jedną ręką podpierałam głowę, a drugą bawiłam się źdźbłami.